سخنرانی دکتر رضا مراد صحرایی

ریاست محترم دانشگاه فرهنگیان

دکتر صحرایی ضرورت ایجاد تغییر در مسیر و استراتژی های آموزشی را بیان داشته و بفرمودند اگر آموزش متحول نشود باختیم. با توجه به اینکه فاصله بین معلمان و محصلان بسیار عمیق شده، که همین امر موجب عدم درک متقابل می‌شود؛ یکی از اصلی‌ترین عوامل ایجاد کننده این شکاف، استفاده از ابزارهای فناورانه توسط محصلان می باشد که معلمان آگاهی کافی از آنها ندارند. بزرگترین دانشگاه دولتی کشور، دانشگاه تربیت معلم (فرهنگیان) است.

 کرونا باعث اتفاقات غیرقابل پیش‌بینی نشده ای در روال آموزش شد که نیاز به تغییرات در مسیر را به وجود آورد. به همین دلیل ما چشم انداز معلم آینده را ترسیم کرده و ویژگی های معلم آینده را تعریف کردیم و متمرکز بر آموزش‌های حرفه‌ای و تخصصی برای معلمان هستیم. تا به امروز رشته تکنولوژی آموزشی در دانشگاه فرهنگیان جایگاه خاصی نداشت ولی در حال حاضر عنایت ویژه ای به این رشته در این دانشگاه شده است و از این رشته استقبال می شود.

  قبل از این معلم به عنوان تسهیل گر کلاس درس و آموزش در نظر گرفته می‌شد ولی کرونا تغییراتی در نقش معلم ایجاد کرد؛ بنابراین اگر کار معلم را فقط انتقال صرف اطلاعات بدانیم می توان گفت که نیازی به معلم نداریم زیرا خود دانش آموزان می توانند مطالب موردنیاز خود را جستجو کنند و بی نیاز از معلم شوند. نقش انتقال دهنده اطلاعات قابل حذف است بنابراین معلم باید نقشه جدیدش را بپذیرد. با ورود فناوری ها همه عرصه ها تحت تاثیر قرار گرفته است مثلاً در پزشکی، از راه دور می توان جراحی های متعددی را انجام داد، اما بخش دیگر این جراحی ها، بخش انسانی و نقش انسانی است که قابل حذف نیست. در آموزش نیز نقش معلم همینقدر مهم است و باید معلم بر فناوری ها سوار شود نه اینکه به صرف به کارگیری فناوری ها بتوان  به راحتی معلم را حذف کرد. معلم باید با به خدمت گرفتن فناوری ها در اموزش بر آنها مجهز شود. در این میان سازمان های برنامه ریز به نوعی می توانند خطر به حساب آیند؛ زیرا معتقدند که برای بالا بردن کیفیت آموزشی باید از کمیته آموزش کاست در حالی که ما تعریف متفاوتی داریم با معتقدیم با ورود فناوری ها، از تعداد معلم ها کم نمی‌شود بلکه نقش معلم متفاوت می شود. ایده ما این است که سیستم سنتی آموزش باید مورد تحول قرار گیرد ولی برای این تغییر باید الزامات و محدودیت ها و شرایط را در نظر گرفته نمی توان مناطق مختلف پایتخت و شهرستان‌های دور افتاده را با یک نوع برنامه، پیش برد و برنامه ریزی کرد.

باید اذعان داشت که معلمان به گونه‌ای آموزش می‌دهند که آموزش دیده اند بنابراین از دانشگاه فرهنگیان می‌خواهیم که معلمان را بر پایه فناوری بار آورند و در جهت تحقق ساحتها قدم بردارد. باید معلمان را برای کلاس درس تلفیقی آماده کرد. باید دانست که کلاس محل یادگیری است نه آموزش! وقتی کلاس را محل آموزش بدانیم، تفکر سطح پایین را مدنظر قرار داده ایم ولی در کلاس درس به مثابه یادگیری، سطوح بالای تفکر مدنظر است، به این دلیل که از فناوری ها می توان بهره گرفت و از آنجایی که محصلان با فناوری ها خو گرفته اند بنابراین کلاس به مثابه محل یادگیری قابل تحقق است.

لینک فایل صوتی سخنرانی جناب آقای دکتر صحرائی

login